త్వమసి గతిర్మమ భవతారక! భవ! ఉమయా సహిత నమో నటనాయక!
దితిజోపరిమర్దిత దక్షిణపదమతిశుభదం కుంచిత చరణం
గతిదమభయదం కరచతుష్టయం ధృతమధునా మమ హృది తవరూపం!!
న హి ముంచామి త్రినయన! తవ పదం ఇహ చాముత్ర న హి త్వాం వినా
దృహిణార్చిత! ఈదృగ్విధ తనయం అహిభూషణ! మామవ షణ్ముఖ నుత!!
ఇది నటరాజుని ధ్యానించే కృతి. సంసారాన్ని దాటించే 'సత్'(భవ)రూపుడు. ఉమాదేవితో ఉన్న నటనాయకుడు మాకు గతియై ఉన్నాడు. అపస్మార రాక్షసుని(దితిజ)పై మర్దిస్తూ నిలిచిన కుడిపాదం మిక్కిలి శుభాన్నిచ్చే కుంచిత వామపాదం, సద్గతినిచ్చి అభయాన్ని ప్రసాదించే నాలుగు చేతులు -
ఈ స్వరూపాన్ని నా మనసు ఇప్పుడు ధరించి ఉన్నది. ఓ ముక్కంటీ! నీ పదాన్ని విడిచి ఉండను. ఇహానికీ, పరానికీ నీవు తప్ప మరొకటి లేదు. ఇహమూ, పరమూ నువ్వే. బ్రహ్మచే పూజింపబడే స్వామీ! సర్వ భూషణా! ఇటువంటి తనుడనైన నన్ను - ఓ షణ్ముఖ నుతా! కాపాడు.
0 comments:
Post a Comment